نگاهی تازه به زندگی آپارتمان نشینی

نگاهی تازه به زندگی آپارتمان نشینی                         

با گسترش شهرنشینی و افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ بخصوص کلانشهرها در سالهای اخیر شاهد مشکلات و مسائل زیادی برای پایتخت هستیم، روند سریع مهاحرت و شهرنشینی و نبودن منابع و امکانات کافی برای پاسخگویی به نیازها سبب شده تا استاندارهای زندگی روند نزولی را پیش گرفته و با بحران همراه باشد که از نمونه های عینی آن که همه روزه با آن مواجه و درگیر هستیم ،می توانیم به "کمبود مسکن" اشاره کنیم.

مسکن در معنی لغوی به معنای جایی برای سکونت است یعنی مکانی که انسان در آن زندگی می کند و باید در آن آرامش داشته باشد  که انواع مختلف دارد و بنا به متراژ و نوع آن قابل تعریف است .
 امروزه با افزایش بیش از اندازه جمعیت شهرهای بزرگ و کمبود فضا برای ساخت و ساز،امکان فراهم کردن خانه های تک واحدی برای همه وجود ندارد و از آن مهم تر آنکه  افزایش بیش از معمول قیمت ها دیگر داشتن خانه های ویلایی و تک واحدی را  فقط در حد یک رویا باقی گذاشته است و جای خود را به آپارتمانها و مجتمع ها داده است ؛ مجتمع های چندین واحدی وساختمانهای سربه فلک کشیده .
پدیده آپارتمان نشینی همانند سایر پدیده های اجتماعی با خود مزایا و معایبی را به همراه می آورد آنچه که در اینجا حائز اهمیت است و در این مطلب مورد بررسی قرار خواهد گرفت، شناخت مسائل و مشکلات فرهنگی ناشی از این گونه سکونت است ویا همان "فرهنگ آپارتمان نشینی" است.

امروزه در شهرهای بزرگ، روز به روز به تعداد کسانی که آپارتمان نشین می شوند اضافه می شود و حال اینکه همه این افراد از یک فرهنگ و یا از یک پایگاه فرهنگی مشترک نیستند، بلکه افرادی هستند از مناطق گوناگون با فرهنگ ها و آداب ویژه که بواسطه آپارتمان نشینی گردهم آمده اند و در کنار هم زندگی می کنند، این تنوع فرهنگی گاهی اوقات به دلایل مختلفی به تضاد فرهنگی منجر می شود تا جایی که در پاره ای از مواقع باعث دعوا و درگیری در بین همسایگان می شود ؛ البته این مسئله در میان مجتمع هایی که ساکنان آنها از لحاظ فرهنگی مشابه و از پایگاه اقتصادی و اجتماعی یکسان برخوردارند کمتر دیده می شود.

استفاده ناصحیح و بی موقع از وسایل برقی و صدای گوشخراش ناشی از به هم خوردن در منازل، تعمیر خودروهای شخصی در پارکینگ و جلوی در بلوک های ساختمانی و آلودگی های ناشی از آنها، مسائل مربوط به شست وشوی فرش و موکت، استفاده از روشنایی راهروهادر مواقعی که نور وجود دارد، توافق نداشتن  ساکنان در استفاده از مشاعات، نگهداری حیوانات و پرندگان، صدای وسایل صوتی و تصویری و آلات موسیقی تا مشکلات ناشی از پر شدن چاه های فاضلاب و غیره و غیره همه از مواردی هستند که ممکن است بارها به چشم خود شاهد بوده باشیم . در بسیاری ازموارد این  مشکلات و بی نظمی ها ناشی از مشارکت نداشتن ساکنان در امورساختمان و بی تفاوتی در قبول مسئولیت در قبال زندگی جمعی است که بی تفاوتی و بی مسئولیتی افراد نسبت به یکدیگر  در جامعه ودر مقیاس کوچکتر در آپارنمان می تواند تبعات زیادی را بهمراه داشته باشد.

درحقیقت آپارتمان حکم خانه ای را دارد که همه ساکنان آن در آن خانه زندگی می کنند و با یک کلید در را باز می کنند و در این خانه مشترک یکسری منافع مشترک دارند و گاهی برای رسیدن به آرامش و امنیت  مجبور هستند از برخی منافع شخصی خود بگذرند و تابع یکسری قوانین و مقررات باشند .
رعایت قوانین و مقررات از طرف ساکنان سبب می شود تا :
1- از لحاظ ظاهری آپارتمان دارای ظاهری مرتب باشد و زیبایی اش را حفظ  کند و ظاهری بهم ریخته و نامرتب نداشته باشد .
2-  جایی امن برای زندگی باشد و افراد سودجو نتوانند به محیط امن و ایمن ساکنان آن راه پیدا کنند .
3-  با رعایت قوانین و ضوابط آپارتمان ساکنان می توانند از بروز بسیاری از حوادث ناخواسته و ناگوار مثل آتش سوزیها، وقوع انفجار، نشت آب و تخریب منازل و .....  جلوگیری کنند .

4-  محیطی امن و ایمن برای فرزندان خود ایجاد کنند بطوریکه کودکان و نوجوانان علاوه بر اینکه با نظم و مقررات آشنا می شوند  در محیطی تمیز و با آرامش رشد پیدا کنند.
5- ودر نهایت اینکه رعایت نظم و مقررات در یک ساختمان باعث خواهد شد تا طول عمر ساختمان و یا آپارتمان بیشتر شود و دیرتر فرسوده شود .

در این راستا و برای رسیدن به یک زندگی جمعی ایده آل بطوریکه افراد برای زندگی در کنار هم  بتوانند احساس مسئولیت کنند و مقررات را رعایت کنند اول اینکه نیازمند گرفتن یکسری از آموزشها هستند، یعنی همان آموزش فرهنگ شهروندی به ساکنان آپارتمان ها  و مجتمع ها که این آموزش می تواند از طریق انتشار کتابچه ها و مجلات باشد که بهتر آن است که این اطلاع رسانی بصورت محلی و منطقه ای صورت گیرد تا بیشتر مثمرثمر واقع شود و یا اینکه آموزش در سطح وسیعتری باشد مثلا از طریق رسانه های  جمعی و گروهی مثل رادیو و تلویزیون.

دوم اینکه هر مجتمع یا ساختمانی باید دارای مدیر ساختمان باشد . ساکنان  مجتمع ها و ساختمانها می توانند با انتخاب هیات مدیره و انتخاب مدیر مجتمع بر بسیاری مشکلات فایق آیند. هیات مدیره می تواند با وضع مقررات داخلی در موارد مختلفی چون تعمیرات و تغییرات، چگونگی پرداخت هزینه های مشترک، استفاده از مشاعات، جبران خسارت ناشی از گرفتگی لوله ها، پر شدن چاه های فاضلاب، نگهداری از پرندگان و حیوانات، زمان استفاده از وسایل برقی، صوتی و آلات موسیقی و حتی مقررات مربوط به چگونگی دفع زباله به مجتمع نظم خاصی را بدهد .

کلام آخر آنکه همه ما برای اینکه بتوانیم زندگی سالم و با آرامشی را در کنار همسایگان خود داشته باشیم باید به حق و حقوق دیگران احترام بگذاریم و در جهت بهبود امور و محیط زندگی خود مشارکت کنیم.

شده توسط:  وحید محمدی

[e-mail]