بناهای برجسته از المپیک ۲۰۰۸ پکن

بناهای برجسته از المپیک ۲۰۰۸ پکن

معماری گذشته ی پکن، شامل بناهای کلاسیکی میشد که بر اساس فرهنگ مردم چین ساخته می شدند، ولی بناهای برجسته و ممتازی در بین این بناها دیده نمی شد؛ اما در حال حاضر، معماران مشهوری مثل Ram Koolhass, de Meuron, Paul Andrew و گروه های معماری مانند معماران PTW آماده اند تا مهارت هایشان را به همه ثابت کنند. با شروع مسابقات المپیک ۲۰۰۸ پکن، تمام گروه های معماری و طراحی در تمامی نقاط دنیا، فهمیدند که موقعیت مناسبی پیش اومده تا اونها بتونن طرح هایی رو که در ذهن دارند در این شهر پیاده کنند. در زیر، بعضی از این طرح ها رو که برجسته ترین خصوصیات معمارانه رو داشتند میبینید:

۱- استادیوم ملی “لانه ی پرنده” (Bird’s Nest)

“لانه ی پرنده”، طراحی شده توسط دو معمار به نام های Herzog و De Meruron که توانست بیشترین توجهات رو در طی این مسابقات به خودش جلب کنه. هم مراسم افتتاحیه و هم مراسم اختتامیه در این ورزشگاه برگزار میشه. در زمان رقابت ها هم مسابقات دو میدانی و همچنین مسابقات فوتبال رو در این ورزشگاه برگزار میکنن. فعلا” برای بازی های المپیکاین استادیوم گنجایش یازده هزار تماشاچی رو داره که میتونه تا ۸۰.۰۰۰ نفر هم افزایش پیدا کنه. ایستایی این بنا هم مثل لانه ی پرندگان با درهم تنیده شدن عوامل ایستایی در هم ایجاد میشه که در نما هم ظاهر خودش رو نشون میده.
+اطلاعات بیشتر در باره ی این استادیوم

۲-مرکز جدید CCTV

طراحی مرکزی جدید برای China Center Television، با دعوت کردن ده معمار برتر دنیا برای ارائه ی طرح هاشون آغاز شد تا از بین اونها طرح برتر انتخاب بشه. این ۱۰ نفر ، از معمارانی بودند که سبک های متفاوتی در کارهاشون اجرا میکردند. مسئولین برگزاری این مسابقه اعتقاد داشتند که این رقابت در بالاترین سطحی که تا کنون سابقه داشته اجرا شده. بعد از بررسی طرح ها، ۳ طرح به طور برگزیده انتخاب شد، طرح هایی از معمار هلندی، Koolhass ، معمار ژاپنی، Toyo Ito و طرحی از دفتر طراحی Shanghai Xiandi ، اما در نهایت طرح Koolhass به عنوان طرح برتر انتخاب شد که به نظر بعضی از منتقدین، فقط به دلیل طراحی خاص این بنا نبود، بلکه نام koolhass به عنوان معماری شناخته شده هم در این انتخاب تاثیر داشت.
این بنا با ارتفاعی به اندازه ی ۲۳۰ متر ، درست در قلب ناحیه ی تجاری پکن قرار گرفته. برای این پروژه که زیربنایی ۵۵۰.۰۰۰ متر مربعی داره، چیزی حدود ۶۰۰ میلیون دلار هزینه شده.
وقتی Ram Koolhass ، در حال توضیح طرح خودش بود، اون رو با این جملات وصف کرد : این معماری ای هست که چین به اون نیاز داره … و من اون رو بهش میدم”

۳- دهکده ی بازی ها

چینی ها برای اینکه بتونن ۱۶.۰۰۰ نفر از ورزشکاران و مقامات رسمی که برای این بازی ها به پکن میرن رو اسکان بدن، به فکر ساخت محلی افتادند که بازده بسیار خوبی از نظر انرژی داشته باشه. در حقیقت این مهمترین عاملی بود که بر دهکده ی بازی ها تاثیر گذاشت. با تکنولوژی های جدیدی مثل آب گرم کن های خورشیدی و سیستم های کنترلی هوشمند و سلول های برقی آفتابی، دهکده ی بازی های پکن فقط ۱/۳۰ ام انرژی ای رو که ساختمان های معمولی هدر میدن از دست میده. علاوه بر اون بیش از ۲۰۰ تن از آب این مجموعه روزانه تصویه شده و دوباره وارد چرخه ی آبی این مجموعه میشه.مساحت این مجموعه چیزی حدود ۱۶۰ جریب (هر جریب میشه تقریبا” ۴۰۴۷ متر مربع! ) براورد شده.
+اطلاعات بیشتر درباره ی این محل

۴- ورزشگاه بسکتبال بازی های المپیک چین

این ورزشگاه که تیم ملی بسکتبالمون همه ی بازیهاش رو توی اون باخت و گنجایش چیزی حدود ۱۸.۰۰۰ تماشاگر رو داره، مجهز به سیستم نمایشی LED ، سیستم چرخه ی آب، شیشه های خود پاک کن و سایر تکنولوژی های روز دنیاست. این مجموعه توسط موسسه ی تحقیقات معماری پکن ساخته شده. ظاهر این مجموعه، که چیزی شبیه مکعبی است که در گیاه بامبو یا یک نوع چوب پیچیده شده، در حقیقت از نوعی آلیاژ آلومینیوم است. در شب، دسته های رنگی LED ، نمای این بنا رو زیباتر هم میکنه.

5-مرکز مسابقات آبی پکن، مکعب آبی “Water Cube”

مکعب آبی، گروه معماران PTW ، شرکت اوو آروپ

این نام، برای مرکز شنا و بازی های آبی المپیک سال ۲۰۰۸ پکن در نظر گرفته شده. پروژه به شکل یک مکعب بسیار ساده ، ولی پیچیده در نظر گرفته شده که سعی در شبیه شدن آن به اجتماع مولکول های آب شده. ابعاد این مکعب بزرگ ۱۷۷*۱۷۷ متر و ارتفاع آن ۳۱ متر است. الهام بخش این نوع سازه ، شکل ارگانیک حباب های صابون و کف بوده ، گرچه این نوع سازه به کرات در طبیعت قابل مشاهده هست : در سلول های زنده ، در کریستال های تشکیل دهنده ی مواد و … این ساختار توسط دو دانشمند به نام های “phelan” & “weaire” برای تقسیم بندی فضا پیشنهاد شد : یکی ۱۴ وجهی ( شامل ۱۲ پنج ضلعی و دو شش ضلعی منتظم ) و دیگری یک ۱۲ وجهی ( شامل ۱۲ پنج ضلعی منتظم ) این راه حل در حال حاضر بهترین روش برای تقسیم فضای سه بعدی است و به رغم ظاهر پیچیده، قابلیت تکرار پذیری فوق العاده ای دارد. در این نوع هندسه فقط سه نوع سطح، چهار نوع لبه و سه نوع گوشه (گره) به کار رفته.

منبع : http://www.architect2007.blogfa.com/8705.aspx

تهیه: وحید محمدی | تاریخ ارسال: 1388/6/11 ساعت: 12:58